حاشیه سازی هایی که دست بردار استاد آواز ایران نیستند

محمدرضا شجریان دیگر بین ما نیست، اما رسانه‌های حاشیه ساز حتی از پیکر بی جان این هنرمند اصیل هم دست بر نمیدارند.

به گزارش اولکمیز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان،۸۰ سال پیش در مشهد متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و از بچگی تحت تعلیمات پدر قرار گرفت و زندگی اش با قرآن گره خورد و شد قاری قرآن؛ ۲۲ ساله بود که نخستین بار صدای تلاوت او از رادیو خراسان منتشر شد. محمدرضا شجریان سال‌ها بعد در مراسم ختم پدرش، با تلاوتی دلنشین از سوره الرحمن، به نوعی از پدرش قدردانی کرد.

صدای خارق العاده محمدرضا شجریان، کم کم او را به سوی آواز سوق داد به طوریکه بعد از سال‌ها آموزش و تمرین، پرچم دار موسیقی اصیل ایرانی شد. چه آن زمان که انواع و اقسام کاست‌های موسیقی‌های مبتذل و بی مایه و اصطلاحا کوچه بازاری، میان جماعت‌هایی رواج داشت و چه زمانی که موسیقی‌های زیرزمینی پا گرفته بود. آواز و نغمه‌های دلنشین او، گلستان هنر و موسیقی اصیل ایرانی را زنده و پرطراوت نگه داشت. اما خسرو آواز ایران در کنار این نغمه خوانی، که طیف زیادی از دوستداران موسیقی را همراه و علاقمند خود ساخته بود، با انتشار یک اثر بی بدیل، یک مناجات دلنشین با نام ” ربنا” در بین عموم مردم (حتی آن‌هایی که اهل موسیقی نبودند) و در معنوی‌ترین لحظه‌های زندگی آنان (پای سفره افطار) جای خود را باز کرد.

صدای استاد شجریان سال‌ها میهمان خانه‌های مردم بود، تا اینکه اتفاقات سال ۸۸ پیش آمد و مصاحبه‌های او با برخی شبکه‌های معاند از جمله بی بی سی فارسی و اظهارنظر‌های سیاسی اش، مسیرش را تغییر داد.

او اعلام کرد که دیگر نباید صدایش از تلویزیون پخش شود؛ تا جایی که برخی فرصت طلبان از این موقعیت سوء استفاده کردند و به یکباره خود را طرفدار شجریان لقب دادند و شروع به حاشیه سازی کردند.

به هر حال موج سواری‌ها بر روی اظهارات او، به وقار و تراز این هنرمند اصیل لطمه بزرگی وارد کرد.

البته او بعد‌ها در خرداد ۹۵ گفت و گوی مفصلی با “ایران” انجام داد و به نوعی از این اتفاقات اظهار تاسف کرد. او گفت «اصلا آدم سیاسی نیست و انتقاداتش در آن زمان به رئیس جمهور وقت بوده است نه نظام».

متن مصاحبه: ((شما فرض کنید هر نظامی؛ مثلاً در نظام جمهوری اسلامی که همه آن را پذیرفتند، یک آدمی می‌آید یک کار اشتباهی می‌کند. ما به او تذکر می‌دهیم. این تذکر دلیل آن نیست که با نظام جمهوریت مخالفیم. این آدم اشتباهی کرده و دروغی گفته است به او تذکری می‌دهیم. یا وقتی به یک نفر می‌گوییم تو حق توهین کردن به مردم را نداری این درافتادن با کل نظام نیست. عده‌ای می‌خواهند سوء‌استفاده کنند که، چون این شخص به وزیر یا رئیس جمهور گفته این کار را اشتباه انجام دادی، پس این آدم با اصل جمهوری مخالف است که این ستم است))

به هر حال خسرو آواز ایران، متعلق به همین مردم و همین نظام بود؛ او دیگر بین ما نیست، اما رسانه‌های حاشیه ساز حالا حتی از پیکر بی جان او و روح لطیف این هنرمند اصیل هم دست بر نمیدارند.