شریانهای اصلی شهر تبریز در دست پزشکان/ ۹۰ درصدمراکز پزشکی در وسط شهر
تبریز-هفده شهریور،بلوار آزادی،سر بالایی ولیعصر در تبریز به خاطر وجود مراکز پزشکی همیشه ترافیک هستند و شهروندانی که قرار است از این مسیرها رد شوند، معمولا یک ساعت زودتر از خانه خارج می شوند.
حتی اگر بیمار نشوی، هفتهای چندبار مسیرت به مطب پزشکان میخورد. حتی اگر مجبور نباشی چندساعت در صف انتظار یک پزشک بنشینی، خواهی نخواهی هرروز چندساعت پشت ترافیکشان میمانی.
مطبها، کلینیکها و برخی اوقات بیمارستانها چندسال است که به عنوان یک معضل ترافیکی، گریبان گیر کلانشهرها شده است. در تبریز این موضوع در خیابانهای هفده شهریور، سربالایی ولیعصر و بلوار آزادی دید. پارکینگ متحرک، عنوانی است که میتوان به این خیابانهای داد.
مرکز تجمع پزشکان متخصص وسط شهر
خیابان هفده شهریور از دو بخش جدید و قدیم تشکیل شده است. بخش جدید آن در قسمت شرقی٬ جزو شریانهای درجه یک شهر محسوب میشود. بخش اصلی ۱۷ شهریور جدید بعد از پیروزی انقلاب اسلامی احداث شده و در طی دو دهه اخیر به یکی از پرترددترین و در عین حال معروف ترین خیابانهای این شهر تبدیل شده است.
این خیابان جزو یکی از شریانهای عریض و مستقیم تبریز است اما آنچه که این خیابان را برای تمام مردم تبریز و حتی مردم همه شهرها و روستاهای آذربایجان شرقی و استانهای شمالغرب کشور مشهور و آشنا ساخته تمرکز مراکز درمانی و مطب پزشکان در این خیابان است. البته آشنایی نه چندان خوشایند.
این خیابان به بورس پزشکی و درمانی و رشتههای جانبی آن از داروخانه گرفته تا آزمایشگاه و رادیولوژی و تزریقاتی و لوازم طبی و … مبدل شده است.
فعالیت ۹۹۰ مطب پزشکی و ۲۰۰ داروخانه و آزمایشگاه طبی در محدوده ۱.۵ کیلومتری خیابان ۱۷ شهریور عامل اصلی گرههای ترافیکی شهر است. رئیس پلیس راهور استان آذربایجانشرقی پیش تر گفته بود: فعالیت ۹۹۰ مطب پزشکی و ۲۰۰ داروخانه و آزمایشگاه طبی در محدوده ۱.۵ کیلومتری خیابان ۱۷ شهریور عامل اصلی گرههای ترافیکی شهر است.
او همچنین اظهار نارضایتی کرده بود که متأسفانه هسته مرکزی شهر تبریز (خیابان ۱۷ شهریور، پاستور و ارتش) مملو از مطبهای پزشکی، داروخانه و آزمایشگاه در یک خیابان ۱۵ کیلومتری است که مراجعه بیماران از شهرستانها و استانهای دیگر نظم ترافیکی خاص و غیر قابل کنترل ایجاد کرده است.
یکی از راههای کنترل ترافیک در گرههایی که مطبهای پزشکی ایجاد کردهاند، عوارض محلی است که در این باره فریدون بابایی اقدم، رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تبریز میگوید: تبصره ۲۴ ماده ۵۵ قانون شهرداریها به این موضوع میپردازد که استفاده از املاک به عنوان مطب چه شرایطی باید داشته باشد.
او ادامه میدهد: وجود مطبهای پزشکی در مراکز کلانشهرها همواره یک چالش جدی برای شهروندان، فعالان حوزه سلامت و شهرداریها بوده است.
بابایی اقدم با اشاره به تصویب عوارض محلی سال ۹۹ شهرداری تبریز در جلسات اخیر شورا، توضیح میدهد: عقیده ما این است که تعرفه عوارض حداقل میتواند درمورد مطبهای پزشکی و مراکز سلامت نظم ایجاد کند.
این مشکل میتواند با احداث پارکینگهای طبقاتی حل شود
عضو شورای شهر تبریز احداث پارکینگ در مجاورت مطبهای سلامت را یکی از راههای خروج از این وضعیت میداند اما میگوید: پارکینگ جزو کاربریهای عمومی است و احداث آن مستلزم عرصه نسبتاً بزرگ است و با توجه به اینکه برای بخش خصوصی توجیه اقتصادی ندارد، متأسفانه با کمبود پارکینگ مواجه هستیم.
به عقیده او، فعالان اقتصادی و بخش خصوصی میتوانند با احداث پارکینگ طبقاتی، بازگشت سرمایه خود را نیز تضمین کنند.
او میگوید تا به امروز در این حوزه و برای رفع مشکل ترافیک در مسیرهایی که شاهد تجمع مراکز سلامت هستیم، قدمی جدی برداشته نشده است.
بابایی اقدم اضافه میکند: مکان یابی برای احداث مراکز بهداشتی هم یکی از موضوعات مورد بحث در سالهای اخیر است اما از سوی فعالان این حوزه مقاومتهایی برای انتقال این مراکز به نقاط کم تردد شهر وجود دارد.
یکی دیگر از خیابانهایی که در تبریز به خاطر وجود مراکز پزشکی گره ترافیکی دارد، بلوار آزادی است. این بلوار در دهه شصت به عنوان رینگ حرکتی احداث شد تا بار ترافیکی مرکزی تبریز را کاهش دهد ولی این بلوار ۳۵ متری به مرور زمان دچار ترافیک شد که با احداث پلها و زیرگذرها تا حدی این ترافیک فروکش کرد. اما با احداث اولین مجتمع پزشکی این بلوار به نام شیخ الرئیس، ترافیک دوباره مهمان ناخوانده این خیابان شد.
خیابانی که قرار بود معضل ترافیک را حل کند اما نشد
در عرض چند سال دهها مجتمع پزشکی به یکباره احداث شد و گره کور ترافیکی در بلوار آزادی به وجود آمد.
عصرها ترافیک بلوار آزادی از چهار راه آبرسان تا مقابل شیخ الرئیس و در باند دیگر از زیر گذر مارالان تا سه راهی گلگشت غوغا میکند و صف خودروها تا داخل زیر گذر مارالان هم کشیده شده است.
یکی از رویاهایی که هرگز در تبریز محقق نشد، احداث شهرک سلامت است. اما آنچه که باعث عدم تحقق این رؤیا شده، بیشتر از مسئولان، خود پزشکان هستند. عبدلی یکی از پزشکان بلوار آزادی در گفتگو با خبرنگار مهر میگوید: احداث چنین شهرکی باید سالها پیش انجام میشد.
او ادامه میدهد: وقتی پزشکان در این محل شناخته شدهاند و به قول خودمان مشتریهای ثابت پیدا کردهاند، حالا طبیعی است که راضی نباشند به محل دیگری بروند که ممکن است بیشتر از ۵۰ درصد مراجعین شأن کاهش پیدا کند.
این پزشک پیشنهاد میدهد که مجتمعها یا شهرکهای سلامت در نقاط دیگر شهر برای آن دسته از پزشکانی که به تازگی میخواهند مطب تأسیس کنند مناسب است و برای حل ترافیک خیابانهایی همچون هفده شهریور یا بلوار آزادی و گلباد نیز باید به فکر احداث پارکینگ بود.
مدیر مجتمع درمانی شیخالرئیس تبریز هم پیش تر در گفتگویی گفته بود: این مجتمع درمانی در یک دهه گذشته محل مراجعه دهها هزار بیمار از نقاط مختلف استان و حتی کشور بوده است، زیرا اکثر پزشکان متخصص در این مرکز گرد آمدهاند و هزینه ویزیت پزشکان نیز در آن بسیار کمتر است. یکی از اصلیترین مزیتهای این مرکز دسترسی آسان است و بیماران بهراحتی میتوانند به آن مراجعه کنند.
عبدالله صفری ادامه داد: وجود ترافیک و راهبندان در اطراف این مجتمع را قبول داریم، اما برای حل این مشکل سیستم نوبتدهی رایانهای راهاندازی شده است و دیگر نیاز به حضور فیزیکی برای اخذ نوبت نیست. شهروندان روز و ساعت مراجعه خود به مطب را میدانند و ترافیک هم بهشدت کاهش پیدا کرده است.
او بیان کرد: احداث مجتمعهای درمانی در این منطقه ادامه دارد و ترافیکی که ایجاد میشود فقط مربوط به این مرکز درمانی نیست. مراکز خدماتدهی دیگری مانند شعبه بیمه تأمین اجتماعی، بانکها، مدارس و پمپ بنزین هم در این محدوده سبب ترافیک شدهاند.
حالا به نظر میرسد جلوگیری از اتلاف ساعتها عمر بی گناه شهروندان، نیازمند همکاری پزشکان، مسئولان شهری و فعالان حوزههای اقتصادی است. اگرچه رفع معضلات ترافیکی خیابانهای مجاور مراکز بهداشتی نمیتواند مشکل ترافیک کلانشهری همچون تبریز را به یک باره حل کند، اما میتواند آغازی بر پایان این کابوس باشد.
منبع: مهر